Wypoczynek jest potrzebny każdemu i nie tylko ten na co dzień, ale także przez dłuższy okres czasu, czyli potrzebne są urlopy i wakacje. Trzeba wypocząć od pracy, żeby zregenerować siły i odprężyć się fizycznie; od studiowania i uczenia się, żeby po wakacjach zabrać się do nauki z nowym zapałem i energią. Są jednak rzeczy, od których nie może być ani urlopu ani wakacji. Stare polskie przysłowie mówi, że nie ma wakacji w szkole życia. Nie ma ich także od Pana Boga. Jeśli celem naszego życia jest zbawienie, to Bóg jest dla nas najważniejszy, jest całym naszym życiem. Jesteśmy z Nim w każdych okolicznościach i nie można sobie pozwolić na to, aby przez dwa tygodnie (albo dłużej) żyć tak, jakby Pana Boga nie było. Skoro nie można wziąć urlopu od Pana Boga, to tym samym nie można zrobić sobie wolnego od modlitwy. Czas urlopu i wakacji powinien stać się dodatkową możliwością do pogłębienia swojej modlitwy i okazją do dłuższej rozmowy z Panem Bogiem o swoich sprawach. Każdego dnia można wygospodarować kilkanaście minut na duchowe spotkanie i modlitwę z Bogiem. Zwróćmy swoje myśli ku Bogu przemierzając górskie szczyty czy też podczas nadmorskich spacerów przy zachodzie słońca. Nie zapominajmy o codziennej modlitwie porannej i wieczornej. Pamiętajmy o niedzielnej Mszy św. Ona powinna być "sercem każdej niedzieli", także tej na wczasach i wakacjach. Chętnie i często wstępujmy do świątyni, bo duszy potrzebne jest wyciszenie i oderwanie się od gwaru ulicy. Zwiedzanie obiektów sakralnych podczas pieszych wędrówek czy wycieczek, to nie tylko obcowanie z Dobrem i Pięknym, ale także przeżywanie obecności Bożej. Tak przeżywane wakacje sprawią, że wrócimy z nich nie tylko wypoczęci, ale i bardziej szczęśliwi.

"Gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu, tam wszystko jest na swoim miejscu" /św. Augustyn/