Adwent jest dla nas wszystkich czasem podwójnego oczekiwania. Najpierw na święta Bożego Narodzenia. Wtedy wspominamy narodzenie Chrystusa, przyjście Boga w ludzkim ciele. Z drugiej strony Adwent zawsze otwiera nas na przyjście Chrystusa, które będzie na końcu czasów. Kiedy mówimy „Marana tha” (Panie przyjdź), wyrażamy naszą wiarę w Chrystusa, który odszedł do Ojca i powróci do nas w chwale. (...) Adwent wzywa nas do tego, aby wyprostować nasze drogi do Boga, a także do drugiego człowieka, ale w tej pracy mamy być ludźmi radosnymi, mamy być tymi, którzy czuwają z radością. Adwent to także czas modlitwy i oczekiwania wraz z Maryją. Wchodzimy w tę dynamikę spotkania wraz z Maryją, która przecież oczekiwała na Boże Narodzenie, która oddała siebie całkowicie do dyspozycji, aby mogło dokonać się w Niej Boże Narodzenie, która przyjęła Chrystusa w swoim łonie. Dlatego też to nasze oczekiwanie przeżywamy tak jak Ona, najpierw wpatrując się w przykład tej miłości i Jej oczekiwanie na Zbawiciela, a także potem, wpatrując się w drogę, którą Ona przebyła i my razem z Nią. Stąd też nasz udział w roratach, a więc w tej Mszy maryjnej, każdego dnia jest zbliżaniem się do świąt razem z Maryją, prosząc, aby Ona prowadziła do Jezusa i była przewodniczką na drodze tego oczekiwania, które podejmujemy w adwencie.